{Emblema 1} Gloria immortalis…

Gloria immortalis labore parta.

Ölümsüz şan emekten doğar.

(Kaynak: Emblemata ad D. Arnoldvm Cobelivm, 1565: 9)

Altındaki yazıda görsel betimleniyor: “Dönerek kuyruğunu ağzıyla ısıran… yılan” (tortilis & caudam ore tenens… anguis) zaferi simgeleyen defne dalıyla (termite lauri) çevrilerek küreğin sapına doğru bir yuvarlak çiziyor (ligonem circuit). Daha sonra “asla ölmeyecek olan şanın daimî emekleri izleyeceği” (gloria continuos nunquam moritura labores sequitur) belirtiliyor. Son satırda da insanların ağzında daimî olarak yaşayan şanın taze / canlı (virens) kalacağı söyleniyor. Amblem emeği kürekle, şanı defne yaprağıyla ve şanın ölümsüzlüğünü yılanın dönerek daire oluşturmasıyla gösteriyor. Bu noktada Eskiçağ’da kendi kuyruğunu ısıran yılana οὐροβόρος (ouroboros) dendiğini ve bu görselin daimliği imlediğini belirtelim. Aşağıdaki dünyayla birlikte emeğin sergileneceği mekana ilişkin şüphelerimiz gideriliyor! Zaten başka nerede ölümsüz olunabilir ki, değil mi?

Bir Cevap Yazın Cevabı iptal et

Yorumunuzu buraya yazın...

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

E-posta (Adres hiçbir zaman paylaşılmayacaktır)

İsim

Web sitesi

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Vazgeç

Connecting to %s

Yeni yorumları bana e-posta ile bildir.

Eposta yoluyla yeni yazıları bana bildir.

Δ