C. Cengiz Çevik'in resmi sitesi
Birtakım filolojik hassasiyetler: Eskiçağ ve günümüze dair kişisel okumalar ::: İstanbul Üniversitesi, Latin Dili ve Edebiyatı bölümünde Doktora Öğrencisi. Yeditepe Üniversitesi ve Doğa Koleji'nde Latince Okutmanı, yazar, okur, eyler!
Ölüm üzerine Cicerocu bir diyalog
A. Kötü görünüyor bana ölüm.
M. Ölenlerin mi, yoksa ölüme yazgılı olanların ölümünü mü kast ediyorsun?
A. Her ikisini de.
M. O halde [senin için] kötü olduğuna göre ölüm, aynı zamanda zavallıca olmalı.
A. Kesinlikle!
M. O halde sana göre ölüme götürülenlerle, götürülecekler olanlar da zavallı demektir.
A. Bana görünen bu.
M. O halde [yaşarken] kimse zavallı değildir.
A. Kesinlikle, kimse!
M. Tutarlı olmak istiyorsan kendinle, [sana göre] doğanlar ve [geçmişte] doğmuş olanlar sadece zavallı değil, aynı zamanda her daim zavallı olacaktır. Zira sadece ölüme yazgılı olanlara zavallı diyorsan, yaşayan insanlardan hiçbirini bundan alıkoyamıyorsun, (herkes ölmeye yazgılıdır), zavallılık ölümle neticeleniyor demektir: Bu durumda ölenler zavallıdır; biz de daimî zavallılığa doğuyoruz demektir. Dahası yüzbinlerce yıl önce ölmüş olanların da zavallı olması gerekir.
A. Kanaatim bu, böyle düşünüyorum.
Cicero, Tusculunae Disputationes 1.9
Çev. C. Cengiz Çevik
Share |
Reklamlar
2 comments on “Ölüm üzerine Cicerocu bir diyalog”
Bir Cevap Yazın
De Auctore
Sosyal medya hesaplarım:
Jengiz [at] gmail . com
Jengiz [at] gmail . com
>A kişisi hiç susmasın konuşsun,adam haklı.
>Ayrıca biz insanların yani ölümlü varlıkların zavallı olması durumu, Slavoj Zizek'in de dediği hayatı takmama ile hayattan nefret etme arasında bir yere mevkilenmemize de yol açabilir, çok hazindir!