Horatius, Carmina 1.14 (Çev. Türkân Uzel)

“Yeni dalgalar sürükleyecek seni denizde,

Ah, ne yapıyorsun gemi! sığın bir limana

var gücünle! Baksan a sen, nasıl

bir böğrün kürekten yoksun kalmış,

nasıl o hızlı lodostan yaralanmış direğin?

Nasıl inliyor serenlerin? Halattan yoksun

omurgan katlanıyor güçlükle

dalgaların sert saldırışına.

Ne yelkenin kaldı yırtılmadık, ne kötü günde

yeniden çağıracağın tanrıların var artık!

Pontus çamından yapılsan da boş!

Ünlü ormanın kızı, övünme,

soyunla, iş yaramayan adınla boş yere!

Gemici korkmaya görsün, boyalı pupalara

Güvenemez olur artık. Dikkat et

oyuncak olmayasın yellere!

Sen, az önce endişem, üzüntü kaynağım benim,

Şimdi sevgi, derin kaygıyla bağlandığım gemi!

Parlayan Cyclad adalarına

yayılmış dalgalardan sakın!”

[Horatius, Carmina 1.14, çev. Türkân Uzel = İambus’lar, Lirik Şiirler, Satura’lar, Mektup’lar. TTK, 1994: 72.]

Romalı şair Horatius yukarıdaki şiirde devleti yeni bir fırtınanın tehdidi altındaki bir gemiye benzetiyor. Filologlara göre burada kastedilen Philippi savaşı, Sextus Pompeius’un savaşı veya Actium deniz muharebesi olabilir.