“Kural aynı gençlik için de, doğaya uygun yaşamak (to zhn odw kai kata fusin). Dertlenme gençliğin hazlarından uzak kaldın diye, zira insan başka bir canlıdan daha fazla haz için doğmamıştır; gerçekten de sadece insan tanrının bir suretidir ve onunla benzer harikalıklara sahip olabilir. Sakın tanrısal harikalıkların senin asla ulaşamayacağın bir yerde olduğunu düşünme, zira tanrılara ilişkin başka bir anlayışımız mı var, hani iyi adamlara bakarız da, onlara ‘kutsal’ ve ‘tanrı gibi’ deyiveririz. Gençliğinde sağlam ilkelere kavuşup da, sistemli bir şekilde terbiye eden kendini, yakınmayacaktır yaşlılığında hazların yokluğundan, bedeninin zayıflığından ya da dostları, akrabaları tarafından ötelenmesinden; bütün bu kusurlara karşı bir memnuniyet barındıracaktır içinde, kendi terbiyesinden! Yok, eğer doğru bir şekilde terbiye edemiyorsa kendini, bu sefer, gidecek kendinden daha bilge birine, dinleyecek onun öğretilerini, yararlanacak ondan.”

Stobaeus, Flor. 117.8

Çev. C. Cengiz Çevik