>Chalcidius in Tim. c.292 (Zeno)
>
88. Chalcidius in Tim. c.292. Deinde Zeno hanc ipsam essentiam finitam esse dicit unamque earn communem omnium quae sunt esse substantiam, dividuam quoque et usque quaque mutabilem: partes quippe eius verti, sed non interire, ita ut de existentibus consumantur in nihilum. Sed ut innumerabilium diversarum, etiam cerearum figurarum, sic neque formam neque figuram nee ullam omnino qualitatem propriam fore censet fundamenti rerurn omnium silvae, coniunctam tamen esse semper et inseparabiliter cohaerere alicui qualitati. Cumque tam sine ortu sit quam sine interitu, quia neque de non existente subsistit neque consumetur in nihilum, non deesse ei spiritum ac vigorem ex aeternitate, qui moveat earn rationabiliter totam interdum, nonnumquam pro portione, quae causa sit tarn crebrae tamque vehementis universae rei conversionis; spiritum porro motivum ilium fore non naturam, sed animam et quidem rationabilem, quae vivificans sensilem mundum exornaverit eum ad hanc, qua nunc inlustratur, venustatem. Quem quidem beatum animal et deum adpellant.
“Daha sonra da Zeno bu özün sonlu olduğunu ve yine meydana gelmiş her şeyde ortak, tek bir madde bulunduğunu; bunun da bölünebilir ve her türlü değişebilir olduğunu söyler: Bu durumda maddenin parçaları da yok olmaz; öyle ki var olan şeylerden meydana gelen şeyler asla tükenmez. Aksine Zeno sayısız, farklı şeyin, hatta balmumundan oluşmuş şeylerin bile, bu şekilde ne bir suretinin, ne bir şeklinin, ne de tümüyle kendine has bir niteliğinin olacağı ve tüm nesnelerin temelinde maddelerin her daim ve ayrılmaz bir şekilde, birbirine benzer ve yapışık olduğu kanaatindedir. Zira şey, başlangıçsız olduğu kadar, yok oluşsuzdur da; zira şey, var olmayandan oluşmadığı gibi, tükenmez de; onda ebediyetten kaynaklanan bir ruh ya da enerji bulunur. Ondaki bu şey onu bazen tümüyle, bazen de herbir nesnedeki dönüşümün böylesine yoğun ve kuvvetli olmasından ötürü kısmen akla uygun bir şekilde hareketlendirir. Hareket ettirilmiş bir ruh da doğayı değil, zihni ve bir tür mantığı çalıştırır; duyum yeteneği olan bu dünya da onu, kendisiyle bu noktada aydınlanan bir güzellikle donatır. Bu yüzden onu mutlu canlı ve tanrı diye adlandırırlar.”
Çev. C. Cengiz Çevik
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
>Büyük keyfle okudum. İkinci okumamı yüksek sesle yaptım.Paylaşım için teşekkürler.
>Teşekkür ederim Catharsis.
>güzel bir yazıydı, sağol…