yanılmış bir kapıyım simsiyah
kendi üstüme kapanıyorum
seni paris’te kaybettim
yanlış bir yerde arıyorum
bozduğum her saat
içimi büsbütün daraltıyor
hiçbir mutluluğum kalmadı
ne bıraktıysan harcadım
inge bruckhart
resimlerine bakamıyorum

yanlış bir bulut çoğalıyor
akşamları yanılmış içlerime
ağzımda bozuk bir pil tadı
o korku değil artık bu yaşadığım
telefon zillerine dolaşarak
bak ne ben leipzig’deyim
ne de sen istanbul’da

ne depart kahvesinde çay içiyoruz

ne tiryaki köpekte şarap
seni görmeden öleceğim
bir daha görmeden
inge bruckhart
zaten kaç yıldır yaşamıyorum

hep yanıldık mı kimbilir
inanmak gelmiyor içimden
o yanlış tren bindiğimiz midir
azala azala unutulduğumuz
hani leipzig garında biten
yine yanlış mı yaşıyoruz
karanlığımızı avuçlarımıza öksürerek
sen bir kadın ıssızlığına koşulmuş
yarıdan fazla mavi gözlü
eylülden eylüle gülümseyen
ben görünmez raylara düğümlü
garlarda yankılanan bir erkek
değerinden eksiğine bozulmuş
ölüversek mi ne
en büyük yanlışlığı benimseyerek
gizli bir nem sinmemiş mi ellerine
ya saçların, fena halde sonbahar
yanlışlar prensesi inge bruckhart
yine marne üzerine kar yağıyor
geceleyin bembeyaz ıhlamur ağaçları
yanıldıkça luzumsuzluğunu anlayıp
insan yaşadığından utanıyor
uykularımızda yalnızlık korkuları
dışımızda en küstah yanlışlıklar
içimizde en başka türlü ayıp

4 comments on “>attila ilhan, yanlış yaşamak”

1. pixie

   16/03/2010

   

   >ilk defa okudum bu şiiri sayende… ve çok beğendim, belki başka bi zaman okusaydım bu kadar beğenmezdim ama bu aralar iyi geldi…

   Cevapla
2. jimi the kewl

   19/03/2010

   

   >Beğenmene sevindim.

   Cevapla
3. Anonymous

   20/03/2010

   

   >Ben beğenmedim.

   Cevapla
4. adalıhalil

   19/05/2010

   

   >eylül'den eylül'gülümseyenyarıdan fazla mavi gözlü…..böyle yaratıcı ruh hali nasıl olabilir.aşkolsun size hemde fena halde aşkolsun..mezarınız sizin şiirlerinizi dinleyenmeleklerle dolsun.. ZAFER AĞIRGÜN

   Cevapla