Olmuyor arkadaş, bizde olmuyor. Yani ne bileyim ben, bizde İslâmî geleneğin ulul-emre itaat‘i damarlarımıza sinmiş durumda. Yüzde doksandokuz nokta dokuzu müslüman olan bizlerin ayaklanmaları kısa süreli oluyor. Elin Yunan’ı öyle mi ya? Daha ilk açlıkta hop hemen hükümet binasına domates falan atıyor. Yazıklar olsun öyle Yunan’a. 

Bizde kadının çocuğu askerde ölüyor, küçük torununa asker kıyafeti giydirip şehit cenazesine getiriyor. Olmuyor bizdeki ulul-emre itaat kültürü kitlelere sanal da olsa bir büyüklük, bir ulvîlik atfediyor (“Fatih’in torunu”), tıpkı Paulus’un “civis Romanus sum” (Roma vatandaşıyım!) diyerek göğsünü kabartması gibi. Ancak imperium yani büyük imparatorluk yetkesi geleneğini sindirmiş kültürlerde buna rastlanıyor. Bütün bunları niye söylüyorum? Tayland’daki Mayıs ayaklanmasındaki bir sahneden hareketle, sesli düşünme şeyim depreşti de ondan:

Elin Taylandlı rahibi ‘give peace’ yani sniperlı arazide ‘barış işareti’ yaparak yürüyor. Dinse o da din, tepkiyse o da tepki. Alırsın bunu afiş yaparsın, bar duvarına ya da kapı arkasına koyarsın. Rozetini taşır, Kadıköy’de, Beyoğlu’nda pasajlarda, çantanda taşırsın. Ama bizde bir imam yürümez, bir kilise rahibi ya da haham tenezzül etmez. Yürüyeni de esnaf döver, “anarşik misin” diye.

3 comments on “>Anarşik rahip”

1. gasilhane

   18/05/2010

   

   >Acropolis'te sallandıracaksın kelleleri, bak bi'daha yapıyorlar mı? Aslında dini bağımlılıklar da benzer Türkiye ile. Yaşasın elin Taylandlı rahibi!!

   Cevapla
2. Anonymous

   19/05/2010

   

   >Cengizciğim anarşiklerle nasıl geçineceksin anlatır mısın? Budist anarşik olmaz hem, nerde o eski anarşikler? anarşik ne arar bazarda?

   Cevapla
3. Anonymous

   20/05/2010

   

   >o işaret victory'nin v'si ve zaferi simgeliyor.bizde de bir imam vardı. adı turan dursun'du. yürümekten fazlasını yaptı ve öldürüldü!

   Cevapla