Brutus ve Cato üzerine bir alıntı (W. Desmond)

Brutus’un tiranı öldürme nedeni belliydi: O özgürlüğü seviyor, Caesar’a karşı gerçek bir sevgi beslese de, özgürlüğü savunuyordu, hiçbir şekilde iktidar ya da kişisel gelişimi yönünde bir beklentisi yoktu. Daha genel bir ifadeyle, Brutus bir erdem paradigmasıydı. Tüm felsefelerde ama özellikle de Eski Academia’da eğitim görmüştü. Ancak yaşadığı dönemden kopuk biriydi. Nitekim (Plutarchus’un bakış açısına göre) Caesar Roma’nın iç savaşlarını bitirerek, bir birlik ve huzur ortamı sağlayarak ve insan aleminde, Demiurgos’un doğal olarak vardığı hedefler yönünde gelişim sarf ederek adeta bir doktor gibi davranmıştı. En nihayetinde olaydan önceki ve sonraki birçok alamet ve görünümle de açıkça gösterildiği üzere tanrılar Brutus’un tiranı öldürmesini onaylamamıştı. Erdemin saflığı ile tanrıların istenci arasında sıkışıp kalan Brutus trajik bir karakterdir. Eski özgürlükleri savunurken en iyi amaçlarla hareket etmişse de daha yıkıcı olan bir Triumviri yönetimine ve on yıldan fazla sürecek olan bir iç savaşa neden olmuştu. Plutarchus Cato’yu da benzer gerekçelerle eleştirir. Cato’nun erdemi kusursuzdu, ancak o bir ideologdu ve Cicero onu espriyle karışık eleştirirken haklıydı: Cato kendisinin Romulus’un döküntülerinde değil de, Platon’un devletinde yaşadığını hayal ediyordu.

W. Desmond. Philosopher-Kings of Antiquity. Continuum, 2011: 84-85.

Çev. C. Cengiz Çevik

Bir Cevap Yazın Cevabı iptal et

Yorumunuzu buraya yazın...

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

E-posta (Adres hiçbir zaman paylaşılmayacaktır)

İsim

Web sitesi

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Vazgeç

Connecting to %s

Yeni yorumları bana e-posta ile bildir.

Eposta yoluyla yeni yazıları bana bildir.

Δ