Aşağıda sizlerle paylaşacağım Latince yazımın bir “yazma” hikâyesi yok. Türkiye’deki ender Erasmusianus’lardan (Erasmusçu) olduğunu düşündüğüm, sevgili dostum Levent’e adadığım bu Latince yazımı İstanbul Üniversitesi, Klasik Filoloji koridoruna üfürüyorum. Hem nasıl bir üfürmek! Üfür üfür bitmez; bitmediğini bildikçe daha bir şevkle nefesimi tüketiyorum. Sessiz sessiz bağırıyor; bağıra çağıra susuyorum. Erasmus’u sevmiyorum. Ama daha fenası, işime duygularımı karıştırmıyorum. Erasmus teologlardan bahsediyor, ben de ondan bahsediyorum!

Tüm Avrupa aydınlarının Latince konuşması gerektiğini haykıran Erasmus ve çağının diğer hümanistleri bugün bütün sınırların interneti evimize getiren şu kapkara kablolarla kalktığını görselerdi, eminim ki saflık/puritas arayışlarını yeniden gözden geçirirlerdi. Ben de öyle hayatımın her anını yeniden gözden geçirmelerle dolduruyorum. Bir nevi Klasik Filoloji kürsüsüne saygı duruşu; şimdi başka üfürüklerde kaybolmaya akmazdan evvel, aklımın penceresi Beyazıt’a bakan odasının kapısına aşağıdaki yazımı asıyorum.

Hakikat sizin bakış açınızdır canlarım!

*

Erasmus dixit partem hominum maximam Stultitiae obnoxiam esse; imaginatur Stultitiae imagines duas: alia divina, alia vulgaria corruptaque. prima est sapientium, quorum paucitas inveniatur in terra. ex contrario Stultitiae corrupta ubique supervolat homines. Erasmusiana divisio non recte hominibus ipsis, sed per possessiones ipsorum. ars critica Erasmi ironice constat teologos, ut ceteros. teologi sed corrupti. illis non studia est ut Christo similes sint, sed ut inter se dissimiles. igitur viditur illos esse corruptos, non perfectos. si Erasmus quaerit puritatem in possessionibus omnibus, teologi debent convenientes regno Dei Christianaeque legi. Erasmus ironice rogat: “nonne flagrantissimum in Deum amorem?” ubi est vitae religionisque innocentia? Summi pontifices, cardinales et episcopi non debent religare Christo ut in lege Novi Testamenti. si qui existimant se religantes Christo; non convenientes divino verbo; quid auditur Erasmo? “verum in irretiendis pecuniis, plane episcopus agunt” teologi non intelligens passionem Christi ut veteres, contemptor redumptoris laborem magno cum dolore sunt. ex contrario Petrus in evangelio ‘reliquimus omnia et sequuti sumus te’ corrupti teologi non contemptor mundi. ii puriter debent sequi veritatem pietatemque non rem mundi. veritas in puritate. puritas in Christo.

Celalus Cengizus Cevikus, MMIX
ISTANBUL, NOVA ROMA (CONSTANTINOPOLIS)