“Giz, sözü saklı tutmak ya da geri çekmek için değil, söze yabancı olduğu için, belirgin bir sözdizimiyle ‘giz, sözün içinde olup da söze yabancı olandır’ bile denemeyeceği için susar. Ne kadar söze yabancıysa, o kadar sözün içindedir. Söze karşılık vermez, ‘Ben, giz olarak…’ demez, tekabül etmez, yanıt vermez: ne birisinin ne de başka herhangi bir şeyin önünde, ne kendinden sorumludur, ne de kimseye karşılık verir.”
J. Derrida, Çile, Çev. M. Başaran, Kabalcı Yayınevi, 2008, s.59.