Dr. C. Cengiz Çevik (Klasik Filolog) – Blog
Birtakım filolojik hassasiyetler: Eskiçağ ve günümüze dair kişisel okumalar ::: İstanbul Üniversitesi, Latin Dili ve Edebiyatı bölümü, Dr.
>Hicran, Teoman Duralı
>
Uyandık uzun bir ömrün ilk gününe
Ömür dediğin uzanır halı misâli yirmi üç yaşındaki gencin önünde
Mihan Tur şirketinin otobüsüyle koyulduk yola günlük güneşlik günde
Ver elini uçsuz bucaksız esrarengiz Asya ufuklarına bir temmuz öğleninde
Dümdüz yeşil ovanın orta yerinde yüce Ağrı ak duvaklı elma şekeri
Ya Rabb o yoksa yeryüzüne vurmuş görkemli gölgenmi
Yükselir içinden dalga dalga iştiyakı secdeye kapanmak
Otobüsün radyosundan cızırtılar arasında Acemce şiirler ile nağmelere kabarttım kulak
Gençtik neşe ile merak doluyduk
Bir dile ömür boyu sürecek öylesine vurulmuşluk
Tahran’dan Meşhed’e otobüste akşam vakti aralanan çarşaftan
Kömür karası çeşm-i farîsi gecenin karanlığını ışıl ışıl aydınlatan
Gençtik
coşkunduk
yaşama sevinciyle serhoştuk
Hazara bakan yemyeşil ormanlık yamaçlardan delifişek geçip gidiyorduk
Ah o ne manzara sanki Zonguldağımdaydık
İrandan Afganistana fersahlarca ıssız çölü yaya aştık
Afganistan rüyalarımda bile düşleyemediğim sırların ülkesi
Ak sarıklı şalvarlı sakallı vahşî erkeklerin kavgalı kuru kır kırçıl memleketi
Baştan ayağa karalara gizlenmiş ezik kavruk kadının umursuz beldeleri köyleri
Geleceksiz bahtı kara sersefil bebelerin umur görmüş memleketi
Yuyundum Amuderyânın buzlu sularında
yıkandım Hindikuşun soğuk yellerinde
Uyudum kâh farelerin cirit attığı köhne kahvehane kerevetinde
kâh Hindikuş mağaralarının yüzyıl boyu yarasa pisliğiyle yumuşamış zemininde
Aşk ile macera iksiriyle hep kendimden geçmiştim
Ufuk ufuk açıladuran hayat denizinde bir hayalet gemiydim
Gâsıp kâfir kasıp kavurdu o düşler ülkemi
Kapkara çarşafa bürünmüş annelerin pejmürde can çocuklarını öksüz yetim kılıverdi
Habire esrar çiğneyip koç kellesiyle bozkacı oynayan yiğit erleri şehit etti
Keşke düşlerimin ülkesinde kalaydım kalıp da şehit düşeydim o kır kırçıl toprakların kara bağrına
ve yakaydı ardımdan ağıdını hıçkıra hıçkıra karalara bürünmüş kadınım iffet timsâli
Düşlerimin neşesiz nağmesiz ülkesi
Nice özledim çaresiz acılı sesini
Hayat korkularla dolu yanlış kararlar çetelesi
Uzat elime kara çarşafının arasından narin parmaklı ak elini
Kaynak: Merdivenşiir 15 (Bahar 2008), Sf.42
One comment on “>Hicran, Teoman Duralı”
Bir Cevap Yazın
De Auctore
Jengiz [at] gmail . com
>Cengiz teşekkür ederiz.Teoman hocaya da sevgiler,saygılar buradan.