Fiil Latincede aynı anlama gelen delineare fiilinden geliyor. Bu fiilin de kökünde ilkin lineare “çizgi çizmek” fiili, daha sonra ise linea “çizgi” ismi yer alıyor. Delineate fiili 1500’ler ve 1600’lerde hem somut anlamda “çizerek göstermek, betimlemek” (genelde haritalar ve krokiler için) hem de soyut anlamda dilde / sözle betimlemek anlamında kullanılmış görünüyor. Yukarıda verdiğim örnek ilk anlamı gösteriyor, bir de ikinci anlamı örnekleyeyim:

“It followeth, to delineate the region in which god first planted his delightful garden.” (Raleigh, 1618)

Çizebilmek / delineate için elbette ışığa ihtiyaç var, zira karanlıkta yolunu kaybedenler ne eliyle çizebilir, ne diliyle. Ancak ışığı da, ışık tutanı da çok’laştırmamak gerektiği konusunda şüphelerim var. Çatışmayı seven bir bünyeye sahipseniz, ışıkları çoğaltarak aralarındaki çatışmayı keyifle seyredip, aynı keyifle yıkıma sürüklenebilirsiniz. Ayrıca kusurların “fazla” aydınlıkta çok daha net görüldüğünü de unutmamanız gerekiyor, o halde aydınlanma komplekslerden arınmayı da gerektirmeli. 

Yok, çatışmayı sevmiyorsanız, Vergilius’un “mutlu insan” için belirlediği kıstaslardan olan  procul discordibus armis yani “çarpışan silahlardan uzak durma” arzusu sizi karanlıkta tek bir ışığın rehberliğini kabul etmeye iter. Hiç ışık istemeyenler içinse gözleri kapamak yeterlidir, zira karanlık (kara-lık durumu) masrafsızdır. Karanlıkta çizmek isteyip de, çizemeyenler demek istediğimi iyi anlıyor, sanıyorum.