“Promete” – Tevfik Fikret
PROMETE Kalbinde her dakıyka şu ulvî tahassürün minkar-ı âteşînini duy, dâimâ düşün: Onlar niçin semâda, niçin ben çukurdayım Gülsün neden cihan bana, ben yalnız ağlayım? Yükselmek âsümâna ve gülmek, … Okumaya devam et
29/05/2012 · 1 Yorum